Kolejne wielkopostne spotkanie naszej świetlicy przebiegło pod patronatem błogosławionych Zelii i Ludwika, rodziców świętej Tereski.
Ich wspólna droga nie była usłana różami, nie szukali mistycznych przeżyć ani wielkich dzieł czy wydarzeń. Prosili o dzieci i zostali wysłuchani – byli rodzicami dziewięciorga pociech, z których czworo odeszło we wczesnym dzieciństwie.
Pięć córek, mimo przeróżnych trudności, zostało zakonnicami, w tym znana nam święta Tereska od Dzieciątka Jezus.Są oni dla nas wzorem oddania się Bogu w codzienności, w radościach, ale i w trudnościach i chorobach, a przy tym są tak bardzo zwyczajni, bliscy, prości – i w tej prostocie dają piękny przykład świętości życia małżeńskiego.
Tę świętość budowali każdego dnia przez piękne wychowanie dzieci, przez budowanie jedności i wysiłek umacniania małżeństwa na codzień. W swej inności uzupełniali się i dopełniali. Okazywali sobie wzajemny szacunek, przeniknięty miłością w drobnych codziennych gestach.”Dobry Bóg jest Panem. Bóg może nam zesłać, dopuścić dla naszego dobra mniejsze lub większe cierpienia, ale nigdy nie zabraknie nam Jego pomocy i łaski.”
Te słowa wypowiedziała Zelia już w czasie trwania choroby nowotworowej. Zmarła na raka piersi w 1877 r. w wieku 46 lat. Do końca zajmowała się dziećmi i domem w cichości, pokorze i oddaniu. Ludwik zmarł w1894 roku po trzyletniej, ciężkiej chorobie psychicznej.
Pięć córek, mimo przeróżnych trudności, zostało zakonnicami, w tym znana nam święta Tereska od Dzieciątka Jezus.Są oni dla nas wzorem oddania się Bogu w codzienności, w radościach, ale i w trudnościach i chorobach, a przy tym są tak bardzo zwyczajni, bliscy, prości – i w tej prostocie dają piękny przykład świętości życia małżeńskiego.
Tę świętość budowali każdego dnia przez piękne wychowanie dzieci, przez budowanie jedności i wysiłek umacniania małżeństwa na codzień. W swej inności uzupełniali się i dopełniali. Okazywali sobie wzajemny szacunek, przeniknięty miłością w drobnych codziennych gestach.”Dobry Bóg jest Panem. Bóg może nam zesłać, dopuścić dla naszego dobra mniejsze lub większe cierpienia, ale nigdy nie zabraknie nam Jego pomocy i łaski.”
Te słowa wypowiedziała Zelia już w czasie trwania choroby nowotworowej. Zmarła na raka piersi w 1877 r. w wieku 46 lat. Do końca zajmowała się dziećmi i domem w cichości, pokorze i oddaniu. Ludwik zmarł w1894 roku po trzyletniej, ciężkiej chorobie psychicznej.
Życie Zelii i Ludwika, beatyfikowanych 26.03.2008 r. w Bazylice Świętej Teresy z Lisieux, jest dla nas potężną katechezą i wzorem.
Za ich pośrednictwem modliłyśmy się dzisiaj na zakończenie spotkania o świętość naszych rodzin i relacji.
Więcej: http://www.karmel.pl/hagiografia/rodzice/index.php
Zachęcamy także do posłuchania katechez o Zelii i Ludwiku:
http://www.youtube.com/watch?v=PRlW1VZX7I8&feature=youtu.be
http://www.youtube.com/watch?v=lzZWXP70b0o
Za tydzień zapraszamy do wspólnej zabawy – szczególnie nasze dzieci. Prosimy o przyniesienie krepiny, plasteliny i przyborów do rysowania. 🙂
26.02.2013 r., „Kamieniczka”, ul. K.S. Wyszyńskiego 28, Tczew.