Pomóż małym Bajkowskim przetrwać w bidulu

Chyba wszyscy nasi czytelnicy słyszeli już o skandalicznej sprawie odebrania dzieci państwu Bajkowskim. Chłopcy zostali umieszczeni w Domu Dziecka, chociaż ich babcia zgłosiła chęć stworzenia rodziny zastępczej – pomijając już bezzasadność decyzji sądu o odebraniu dzieci. Chłopcy zostali siłą wywleczeni ze szkoły przez policjantów i przewiezieni do bidula.

Pomyśleliśmy, że dobrze byłoby pomóc im przetrwać jakoś ten paskudny i bolesny dla nich czas. Proponujemy, aby wysłać do nich kartki z wyrazami otuchy, listy, może drobne upominki czy słodycze. Nie jesteśmy w stanie poprawić ich losu w bardziej znaczący sposób, ale może choć trochę pomożemy im przetrwać trudne chwile.

Imiona chłopców: Krzysiek, Staszek (bliźniacy, l. 13), Piotrek (l. 10).

Adres DD:
Dom Dziecka Św. Ludwiki
Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo
ul. Piekarska 4/6
31-067 Kraków

Link do artykułu o rodzinie Bajkowskich

Video – Dzień skupienia w Akademii Mamy Róży

Zapraszamy do obejrzenia nagrania z konferencji, którą wygłosił dla nas ks. Szymon Kula, salwatorianin, podczas „kompaktowych rekolekcji” 1 marca. Uczestniczyłyśmy też w Adoracji i Mszy św.
Przepraszamy za piski dziecięce w tle – a właściwie nie przepraszamy, taki urok naszych spotkań. prelegenci przywykli, ksiądz rekolekcjonista najwyraźniej też 🙂
Konferencja jest naprawdę wartościowa i poruszająca – polecamy!

Dzień skupienia. Konferencja ks. Szymona Kuli

Relacja z polizgiem – Akademia filozoficznie

Oczywiście nikt nie będzie zdziwiony informacją, że spotkanie Akademii Mamy Róży było świetne i owocne. Co najważniejsze – słuchaczki (i Prelegent) domagają się kontynuacji!
Usłyszałyśmy o paidei, o Grekach, którzy rozumieli, że celem (naturą) człowieka jest być pięknym i dobrym. O Arystotelesie, który nie miał Boga i nie wiedział o grzechu pierworodnym, więc zatrzymał się na konkluzji, że człowiek powinien być piękny i dobry, ale nie jest – coś mu przeszkadza.
Prelegent zahaczył też o aretologię (naukę o cnotach) – omówił cnoty kardynalne, wyjaśnil pojęcie cnoty jako stałej skłonności ku dobru, łatwości czynienia dobra.
Mówił też o cechach dobrego wychowawcy – cierpliwości, roztropności (współcześnie powiedzielibyśmy – indywidualnym podejściu), długiej perspektywie wychowania.
Wreszcie – o kulturze w sensie środowiska wzrastania, właściwych albo niewłaściwych „substancji”, które pomagają albo przeszkadzają ziarnu-człowiekowi w aktualizacji (urzeczywistnianiu) swojego potencjału (natury).

Ponieważ treść (i forma) wykładu okazały się niezwykle interesujące, ustalono, że kiedy tylko śniegi zejdą, zaprosimy pana Arkadiusza ponownie – tym razem chyba na dłużej, bo godzinne wystąpienie okazało się stanowczo za krótkie.
Cóż, Akademia ma szczęście do prelegentów. Wszystkie poprzednie wykłady też się „za szybko” kończyły, a zasłuchane audytorium jęczało „juuuuż?”. Następnym razem zrobimy bite dwie godziny, a co. 🙂
Kolejne spotkanie – w okolicach połowy lutego.